ภาณุมาศ ทักษณา
เช้าวานนี้ ผมเขียนเรื่อง 23 มิถุนายน 2475 หรือ 83 ปีที่แล้วคณะราษฎร “หลอกทหาร” ให้ร่วมปล้นพระราชอำนาจจากล้นเกล้าฯ รัชกาลที่ 7
มีตอนหนึ่งในเรื่องนั้น ผมเขียนว่า พระยาทรงสุรเดชบันทึกไว้เช่นกันว่า เพราะอะไรคนเหล่านี้จึงคิดก่อการร้าย แต่ผมคงไม่นำมาถ่ายทอดในที่นี้
เหตุผลคือ “เพราะข้อความเหล่านั้น หากปรากฏในยุคนี้ ก็คงไม่พ้นอาญามาตรา 112 อย่างแน่นอน” ปรากฏว่ามีมิตรรักหลายคนอยากเห็นเนื้อหา
ผมยืนยันไปแล้วว่า นำมาเผยแพร่ไม่ได้ แต่มีบันทึกช่วงท้ายของหนังสือ 100 ปีพระยาพหลฯ ที่บอกนัยยะได้ว่า เป็นถ้อยคำที่รุนแรงมาก ลองพิจารณาดู
“… มีคำเล่าซึ่งไม่ค่อยเป็นที่เปิดเผยนักว่า เมื่อคณะราษฏรเข้าเฝ้าขอพระราชทานอภัยโทษในวันที่ 30 มิถุนายน 2475 นั้น
พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าฯ ทรงถามพระยาพหลฯ ตรง ๆ ว่า ใครเป็นผู้ร่างแถลงการณ์ฉบับนั้นให้อ่านหรือเขียนขึ้นเอง
ปรากฏว่า หลวงประดิษฐ์มนูธรรม (นายปรีดี พนมยงค์) ซึ่งเข้าเฝ้าด้วยได้กราบบังคมทูลขอพระราชทานอภัยโทษ แล้วยอมรับว่า
ตนเองเป็นผู้ร่างให้พระยาพหลฯ อ่านทั้งหมด
นักเรียนเก่าฝรั่งเศส ผู้เป็น “มันสมอง” ของคณะราษฏร กราบบังคมทูลว่า
หรือเพื่อความสำเร็จเป็นการโดยเร็ว โดยพยายามโน้มใจราษฎรให้สนับสนุนแต่ฝ่ายเดียว เพราะไหน ๆ ก็ตกลงใจก่อการขึ้นแล้ว จะแพ้ไม่ได้ ถ้าแพ้ก็ตายกันหมด”
ทรงยิ้มเป็นครั้งแรก และทรงชมว่า “ก็ยังดีที่ผิดแล้ว กล้ารับผิดอย่างลูกผู้ชาย และกล้าพอที่จะพูดตรง ๆ ไม่อ้อมค้อม”
นเรศ นโรปกรณ์ ผู้เรียบเรียงหนังสือนี้ออกตัวว่า เท็จจริงอย่างไรไม่ทราบ เพราะไม่เคยสัมภาษณ์รัฐบุรุษทั้งสอง แต่รับฟังมาจากนักข่าวรุ่นพี่รุ่นพ่อเท่านั้น
ในความรู้สึกของผม คิดว่าน่าจะมีเค้าความจริงสูงครับ ดูได้จากพฤติการณ์ของขบวนการล้มเจ้ารุ่นหลัง ๆ นี้ก็ได้ครับ
พวกมันไม่สนใจเลยว่า พระมหากษัตริย์ไทยทรงมีพระเมตตากรุณาต่อทวยราษฎร์ของพระองค์ในทุกเรื่อง หาได้เอาเปรียบพสกนิกรแม้แต่น้อย
พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวรัชกาลปัจจุบัน ทรงครองแผ่นดินโดยธรรมมาตลอด ยังมิวายถูกใส่ร้ายป้ายสีจากพวกคิดคดต่อแผ่นดินด้วยถ้อยคำรุนแรงเช่นกัน
ผมก็ได้แต่หวังว่า กลุ่มคนที่คิดร้ายต่อชาติ ศาสนา พระมหากษัตริย์ จักมีอันเป็นไปไม่ต่างจากขบวนการล้มเจ้ารุนแรกด้วยเทอญ !
