“ลิเบอรัลปรมัตถ์” ตอนที่ 1
วิมล ไทรนิ่มนวล
ลัทธิลิเบอรัลเขามีคำนิยามหรือคำจำกัดความอยู่ 3 อย่าง ได้แก่ “เสรีภาพ ภราดรภาพ เสมอภาค”
แปลตามพยัญชนะก็คือ มนุษย์ทุกคนมีเสรีภาพทั้งด้านกายภาพและด้านความคิด มีความเป็นพี่น้องกัน และมีความเท่าเทียมกัน (ซึ่งก็งดงามดี)
แต่พวกลิเบอรัลในประเทศไทย…ทั้งที่เป็นหนุ่มสาวหน้าใสวัยแสวงหา และผู้เฒ่าที่ผ่านร้อนผ่านหนาวมาจนใกล้เมรุแล้ว กลับใช้นิยามข้างต้นสำหรับตัวเองเท่านั้น ส่วนคนอื่นๆพวกเขาใช้นิยามนี้ทำลายหมด…
“ทำลายเสรีภาพ” ของคนที่คิดแตกต่าง ตั้งแต่ลอบฆ่ากันกลางถนนในการชุมนุมประท้วงรัฐบาล กระทั่งปั้นเรื่องด่า ขุดเอาเรื่องสมัยในศตวรรษก่อนมาโจมตี กระแนะกระแหน แดกดัน ฯลฯ
“ทำลายภราดรภาพ” หรือความเป็นพี่น้องที่เคยรักนับถือกันมา (ทำลายกระทั่งคนในครอบครัว) ที่มีความคิดแตกต่างจากตน
“ทำลายความเท่าเทียม” ด้วยการดูถูกเหยียดหยามคนที่คิดแตกต่าง
เนติวิทย์ และพวก เดินตัดหน้าพิธีถวายบังคม จนถูกไล่ออกจากประธานสภานิสิต
เมื่อพิจารณา “ความเป็นลิเบอรัล” ของพวกเขามันก็คือ “อัตตาธิปไตย” นั่นเอง เพราะเอาตัวเป็นที่ตั้ง เอาตัวเองเป็นใหญ่ ในทางการเมืองก็คือ “เผด็จการทรราช”
ทุกวันนี้ผมก็เป็นลิเบอรัล (มากหรือน้อยผมก็เป็น) แต่ไม่ใช่ลิเบอรัลตามนิยามข้างบน (และยิ่งไม่ใช่พวกลิเบอรัลที่กำลังตั้งตัวเป็นเจ้าพ่ออยู่ในตอนนี้ด้วย)
ผมเป็นลิเบอรัลตาม “นิยามของพระพุทธเจ้า” ที่ว่า…
“สัตว์โลกทั้งหลาย ผู้เป็นเพื่อนร่วมทุกข์ เกิด แก่ เจ็บ ตาย ขอจงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียนซึ่งกันและกันเลย”
ข้อความนี้มีความหมายมากกว่า ลึกซึ้งกว่า ครอบคลุมมากกว่านิยามของลิเบอรัลมากมายนัก…
ถ้าพิจารณาก็จะเห็นว่านี่คือ “ลิเบอรัลในระดับปรมัตถสัจจะ”
อั้ม เนโกะ และ จ่านิว ขณะพยายามปลดธงชาติ เพื่อนำธงดำขึ้นแทน
ชาญวิทย์ เกษตรศิริ โพสแขวะตูนบอดี้สแลม
