บางบทสนทนาเรื่องเพลงพระราชนิพนธ์กับอาจารย์บรูซ แกสตัน
“เพลงพระราชนิพนธ์มีความหมายมากกว่าเพลงแจ๊สนะ มันคือสิ่งที่เรียกว่ากำลังใจ ส่งจากคนๆหนึ่งไปให้คนหลายๆคนที่อยู่ร่วมสังคมเดียวกัน เป็นกำลังใจที่ไม่มีชนชั้นวรรณะ ไม่มีระยะเวลา ไม่มีการครอบครอง ไม่ใช่เงินทอง คำว่ากำลังใจสำคัญมากในการดำรงชีวิตอยู่ในประเทศนี้ ประเทศที่มีประวัติศาสตร์หลายด้านเหลือเกิน คนแตกต่างกันเหลือเกิน อยู่ร่วมกัน”
“ในหลวงคือคนที่รู้จักให้กำลังใจกับคนทุกๆคน แม้พระองค์จะสวรรคตไปแล้ว แต่เพลงก็คือกำลังใจที่ยังอยู่ เป็นกำลังใจที่เราทุกคนควรช่วยกันรักษาไว้ให้ได้ และแบ่งปันกำลังใจให้กันต่อไป”
พฤหัสบดี 7 กันยายน 2560
***
บางบทสนทนาเรื่องเพลงพระราชนิพนธ์กับอาจารย์บรูซ แกสตัน
“เพลงพระราชนิพนธ์มีความหมายมากกว่าเพลงแจ๊สนะ มันคือสิ่งที่เรียกว่…
โพสต์โดย Anant Narkkong บน 7 กันยายน 2017
บรูซ แกสตัน (เกิด พ.ศ. 2490) เป็นนักดนตรีชาวอเมริกัน ที่มาใช้ชีวิตอยู่ในประเทศไทยตั้งแต่อายุ 22 ปี เป็นหนึ่งในผู้ก่อตั้งวงดนตรีฟองน้ำร่วมกับครูบุญยงค์ เกตุคง ตั้งแต่ พ.ศ. 2522 โดยนำเสนอดนตรีไทยเดิม มาผสมผสานกับดนตรีแบบตะวันตก โดยยึดเอาแก่นความคิดดนตรีของทั้งสองฟากมาผสมผสานโดยกลวิธีต่าง ๆ
บรูซ แกสตันจบการศึกษาด้านทฤษฎีดนตรี การประพันธ์เพลงและปรัชญา และมีความสามารถในการเล่นเครื่องดนตรีตะวันตกหลากหลายชนิด หลังจากเข้ามาอาศัยในประเทศไทย ได้ฝึกฝนการเล่นเครื่องดนตรีไทยกับครูบุญยงค์ เกตุคงและร่วมกันตั้งวงดนตรีฟองน้ำในเวลาต่อมา
นอกจากนี้ บรูซ แกสตัน ยังเคยเป็นโปรดิวเซอร์ ให้กับ นักร้องสาวคนหนึ่งที่ชื่อ ทรงหรรษา วาสนารุ่งเรือง ในอัลบั้ม พาราเซตามอล สังกัด Stone Entertainment ในช่วงปี 1997 ซึ่งไม่ประสบความสำเร็จด้านยอดขายเท่าที่ควร
บรูซ แกสตัน สมรสกับ ผศ. สารภี แกสตัน อาจารย์ประจำคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย มีบุตรชายคือ ธีรดล ธีโอดอร์ แกสตัน (เท็ดดี้) มือกีตาร์วงฟลัวร์
บรูซ แกสตัน ได้รับการยกย่องจากสำนักงานศิลปวัฒนธรรมร่วมสมัย กระทรวงวัฒนธรรม รับรางวัลศิลปาธรกิตติคุณ สาขาคีตศิลป์ ประจำปี พ.ศ. 2552 โดยเป็นชาวต่างชาติเพียงคนเดียวที่ได้รับรางวัลนี้
ลูกศิษย์ที่สำคัญ ณรงฤทธิ์ ธรรมบุตร ไกวัล กุลวัฒโนทัย อานันท์ นาคคง จิระเดช เสตะพันธุ บุญรัตน์ ศิริรัตนพันธ วาณิช โปตะวณิช ดำริห์ บรรณวิทยกิจ
